Van alle verhalen over de Liefde die door de eeuwen heen in onze heugenis bewaard zijn gebleven, zijn er die zo markant zijn, dat hoewel stokoud, zij zich nog altijd vol van levenslust en veerkracht voortbewegen door ruimte en tijd. Één daarvan is het verhaal van Floris die de wereld trotseerde en doorkruiste voor zijn geliefde Blancefloer. Hij, een jonge kroonprins van Moorse afkomst en zij, een mooi dienstmeisje van Christelijke huize.

Het lot had ook bepaald dat zij elkaar anders zouden gaan zien, niet als spelende kinderen als voorheen, maar nu met die vonkende blik van opbloeiende liefde. Dit lag niet in de lijn der verwachting van de ouders. Wat daarna volgde is voedsel en nectar voor dichters en troubadours, door velen verteld en bezongen tot zelfs in de verste uithoeken van de toen bekende wereld. Zo kwam het dat dit Karolingisch verhaal, op een goede dag in de middeleeuwen, als Franse Romance onder de ogen kwam van Diederic van Assenede, klerk, vertaler en schrijver aan het grafelijk hof van Vlaanderen. Getroffen door de tekst pende hij een prachtige Nederlandse vertaling neer: Floris ende Blancefloer.

Gefascineerd door zijn vertelling is Romancero op zoek gegaan naar de oorsprong en de verspreiding^(*) van dit verhaal en volgde sporen die leidden naar Noord Afrika, Griekenland, Spanje en Duinkerken. Variaties en vertakkingen van hetzelfde thema, uit verschillende streken met ieder hun eigen melodie, keren terug als een samengesmede en meeslepende voorstelling waarinvan Assenedes vertelling als een oosters sprookje herleeft.

^{(*) zie toelichting}

Sopraan : Mirjam Wesselink
Gustavo Barrientos Wesselink – Klavecimbel / Piano
Rodrigo Barrientos – Percussie en Voordracht:
Muziek: Mirjam Wesselink
Decor: Projectie Tapijt van Assenede
Regie: Lavínia Freitas Vale Germano
Toneelbeeld: Vincent van Ojen

Het tapijt van Assenede